ഞാൻ തുടങ്ങട്ടെ...

കഴിഞ്ഞ വർഷം നടന്ന ചെന്നൈയിലേക്ക് നടന്ന എൻറെ പറിച്ചു നടലിൽ നിന്ന് തുടങ്ങാം..അതിനു മുമ്പുള്ള പല  കാര്യങ്ങളും പറയാനുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് പങ്കുവയ്ക്കാൻ തോന്നുന്നത് ചെന്നൈയിലെ എൻറെ ജീവിതമാണ്. 2014 മെയ്‌ മാസത്തിൽ ഹൈദരാബാദ് EFLU യിലെ ഇന്റർവ്യൂ കഴിഞ്ഞു മടങ്ങുമ്പോൾ ചെന്നൈയിൽ ഇറങ്ങി മദ്രാസ്‌ ക്രിസ്ത്യൻ കോളേജ് വെറുതെ ഒന്ന് ചുറ്റിയടിച്ചു കണ്ടതാണ്. അന്ന് പക്ഷെ അവധിയാൽ ആരുമില്ലാതെ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കാടുപിടിച്ച ഈ ക്യാമ്പസ്‌ കണ്ടു പേടിയാവുകയാണ് ചെയ്തത്. അന്നറിഞ്ഞില്ല. എൻറെ ജീവിതത്തിലെ അടുത്ത രണ്ടു വർഷം ഞാൻ ഇവിടെ ആയിരിക്കും എന്ന്. ഈ കാട് പിടിച്ച ക്യാമ്പസിൽ  തങ്ങളുടെ ജീവിതം ആഘോഷിച്ച, സ്വപ്‌നങ്ങൾ കണ്ട, പിന്നീട് പലവഴിക്ക് പിരിഞ്ഞുപോയ  പലരുടെയും പിൻഗാമിയായി ഞാനും ഈ മരങ്ങൾക്കിടയിലുടെ നടക്കുമെന്ന്.

എൻറെ ജീവിതത്തെ മദ്രാസ്‌ ക്രിസ്ത്യൻ കോളേജ് മാറ്റിമറിച്ചത് ഇവിടുത്തെ രണ്ടു വർഷം നീളുന്ന എം.എ പഠനം മാത്രമല്ല. ഈ കോളേജ് കാരണമാണ് ഞാൻ ചെന്നൈയിൽ എത്തിയത്. പുതിയ ഒരു നാടിനെയും നാട്ടുകാരെയും പരിചയപ്പെട്ടത്. ഈ കോളേജിൽ പഠിച്ചിറങ്ങിയ ഒരുപാടു പ്രമുഖരെ കാണാനും അവരുടെ ജീവിതം കേൾക്കാനും കിട്ടിയ അവസരങ്ങൾ... പ്രചോദനങ്ങൾ..അനുഭവങ്ങൾ ..ജീവിതം ഒന്നേ ഉള്ളുവെന്നും അത് വെറുതെ ജനിച്ചു മരിച്ചു കളയരുതെന്നുമുള്ള ചിന്തയ്ക്ക് ഏറിയ കടുപ്പം... ഇതെല്ലാം  എൻറെ ചെന്നൈ ജീവിതത്തിനു അവകാശപ്പെട്ടത്. 

ഒരു വ്യക്തിക്കുണ്ടാകുന്ന പലതരം കെട്ടുപാടുകളും ഇവിടെ ഇല്ലെന്നു തോന്നാം..എല്ലാവരും അലസമായി നടക്കുന്നു...പ്രത്യേകിച്ച് ടെൻഷൻ ഒന്നും ഇല്ല.. പക്ഷെ , സത്യത്തിൽ അലസന്മാരല്ല ഇവിടെ ആരും...എല്ലാവരും ജീവിതത്തെ പറ്റി വ്യക്തമായ ധാരണയുള്ളവർ..ജീവിതത്തിൽ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നു സ്വന്തമായ് കാഴ്ചപ്പാടുള്ളവർ.. ഈ ചെറുപ്രായത്തിലും വലിയ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർ... ഇവിടെ പഠനം വെറുതെ പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും വായിചു പഠിക്കൽ അല്ല... പഠനം ഒരു  പുസ്തകത്തിൽ തുടങ്ങി ഉത്തരക്കടലാസിൽ അവസാനിക്കുന്നുമില്ല...